|
Tydzień, ostatni tydzień mi został, aby cieszyć się tym, że jesteś, że może w końcu znajdzie się chwila podczas, której będę mogła z Tobą porozmawiać, ale wiesz co? Im dłużej Ciebie nie ma na gadu, im dłużej jesteś niedostępny, to zaczynam się zastanawiać, czy będzie mnie stać na naprawdę szczerą rozmowę z Tobą. Boję się tego, że jak wejdziesz tam, to ja zwyczajnie wymięknę i nie przyznam się do niczego. A chyba tego nie chcę. Nie chcę nawet próbować żyć z myślą, czy świadomością, że nie uda mi się powiedzieć tego co naprawdę czuję, jak tęsknota za Tobą rozrywa moje wnętrze, ale wiem jedno. Jeżeli się przyznam, to wiele zaryzykuję. A nie chciałabym, abyś źle odebrał moje słowa. W końcu możesz mieć zupełnie odmienną wizję tego, co próbuję Ci przekazać od paru dni..
|
Dodaj komentarz
