|
Odwróciłam się na pięcie z zamiarem powrotu do domu. Do rzeczywistości. I w tym momencie zamarłam. Przede mną, znikąd pojawił się chłopak. Ten o którym tak bardzo pragnęłam zapomnieć. Przez chwilę ślepo wpatrywałam się za niego. Nie chciałam go widzieć. Nie teraz, gdy powoli układałam sobie życie. Zdrada zabolała. Strasznie zabolała. Nie tak, jak zadrapanie. Nie. Ból był nie do opisania. Przy tym co czułam, jakikolwiek ból fizyczny był niczym. Przeżywałam koszmar swojego życia. Tego wieczoru myślałam, ze był najgorszy. Chwile potem okazało się, ze może być gorzej. Nie wiem ile tak staliśmy. Nie patrzałam na niego. Po policzku spłynęła mi łza wspomnień. Wspomnień, które tak bardzo bolały. Poczułam jego wzrok przeczesujący mnie od góry do dołu… W końcu na niego spojrzałam. Był inny. Zmienił się. Bo przecież ludzie tak szybko się zmieniają.../ i.see.you
|
Dodaj komentarz
