Śmiała się głośno, wy­raźnie z od­po­wied­nim gry­masem twarzy... tyl­ko,że im głośniej­szy śmiech tym bar­dziej płakała jej dusza, tym więcej chciała po­wie­dzieć, wyk­rzyczeć.. ale nikt te­go nie widzi, nie słyszy, nie ma pojęcia.. prze­cież ona się śmieje.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!