a twarzy miałem uśmiech i nie byłem smutny Naprzeciw wszystkim przeciwnościom Wiesz, bo ból i strach mnie nie raz dotkną Przed sobą nie ucieknę, przed sobą się nie schronię Miasto samotności jest moim domem W ciemności chcę wydrapać światło, o tym marzę Chce przestać być pękniętym zwierciadłem Twoich marzeń Kochać życie i nie być przez życie kochanym Chcę zabliźnić na zawsze bolesne rany To wszystko tak blisko i zarazem tak daleko Sen kształtuje się pod zmęczoną powieką Doszedłem do dna żalu, tu nie widać jutra Niech muzyka zagra smutnie wśród szarego popołudnia

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!