|
Byłam już ostatnią osobą,podeszłam bliżej konfesjonału. Czując przyspieszone bicie serca, zatrzymałam się, słysząc krótkie "Podejdź dziecko" Zacisnęłam palce i uklęknęłam "Ostatni raz u spowiedzi byłam trzy lata temu" Zaczęłam. Czułam jak stres paraliżuje moje ciało "Dlaczego tak długo zwlekałaś? "spuściłam ze wstydu głowę, jedynie ciarki przechodzące moje ciało pobudzały mnie do dalszej rozmowy "Tyle czasu zbierałam się po stracie najbliższych mi osób "odchrząknęłam krzyżując swoje palce Ksiądz nie przerywał zapadła cisza, którą przerwał mój szloch "Możesz dalej?" kiwnęłam głową 'Wmówiłam sobie,że nie wierzę w Boga. Zabrał mi ich jedną osobę po drugiej. Ale wczoraj patrząc na krzyż wiszący w pokoju mojego taty zrozumiałam że życie bez wiary nie jest wcale życiem 'Spojrzałam przez kraty na twarz księdza' Zwątpiłaś, ale jeśli tu dzisiaj jesteś to znak, że zdajesz sobie sprawę, że bez Boga życie nie jest nic warte"Zapukał 3 razy przeżegnałam się i wróciłam do ławki.
|
Dodaj komentarz
