|
2. I nie pytajmy już gdzie leży wina, czy da się to naprawić. Czasami jeszcze zapomnimy o pięknych godzinach, cudownych tańcach i radosnych chwilach. O wspólnej zabawie w dom, leżeniu w łóżku i opowiadaniu jak to było w dzieciństwie. A gdyby było lepiej, to przypomnimy sobie. Nawet to jak się kłóciliśmy, żeby znów tego nie robić, bo przecież wiemy jak to boli. A przypominasz sobie jak biegaliśmy pomiędzy drzewami, bawiliśmy się w chowanego i oglądaliśmy zdjęcia? Powiedz, że sobie przypominasz. Nie daj mi odczuć niezadowolenia. Proszę, przecież to nie tak wiele. Wszystko było prawdą. Niektóre rzeczy czymś dopowiedzianym, ale nie fałszywym. Były czymś rozwijającym. A teraz... Teraz tylko powiemy sobie KONIEC.
|
Dodaj komentarz
