Idą święta, rzekomo czas refleksji. Moje są takie, że z roku na rok odchodzi coraz więcej ludzi z mojego życia, niektóre twarze przymykają gdzieś przez mój życiorys. Niegdyś przyjaciele, dziś nie mam w sumie nikogo. Ktoś odchodzi ktoś przechodzi ale nie zostaje tutaj ze mną. Ale największą porażką tego roku jest utrata przyjaciela, z którym dzielilam całe dnie , opowiadając wszystko godzinami. Dziś Go nie ma. Musiał odejść, a ją zostałam tu sama. Kolejny przyjaciel odchodzi bo znalazł sobie swoje osobiste szczęście. Jestem zazdrosna bo nie będziemy już tyle się wyglupiac jak jeszcze miesiąc temu. Nie ma czasu, a ja teraz mam go zbyt dużo i za dużo myślę. Moja sentecja kończy się na moim ukochanym, którego widuje raz na miesiąc bo mieszkamy zbyt daleko od siebie i to jeszcze bardziej dobija i niszczy powoli od środka. [ gieenka ]

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!