|
łączyło ich tak wile lecz wciąż chyba za mało,bo gdy dzwonił budzik jedno z nich było już daleko.Jednak kochali się tak mocno że oddaliby za siebie życie,mimo że byli tak różni zawsze wracali,na miesiąc,tydzień dzień,dwa,sekundę czy minutę;wracali bo pragnienie swoich ciał i nieustannego bicia dwóch serc jednocześnie było zbyt wielkie by odejść na zawsze.Jednak coś pękło i sięgneli po legalną używkę zwaną życiem,które kazało jej skoczyć.Sekundy stały się dniami,a dni jak latami, wszystko bez niego traciło sens.A przyjaciele? Chyba nie w tym świecie- mówiło jej sumienie . Nie miała dla kogo żyć i po co się starać.Czy on wiedział o jej bólu ? Nie mam pojęcia . Czy ona wiedziała co czuł on patrząc jak odchodzi? Tego też nie wiem.Wiem że Łykając ostatnią tabletkę przepijana piwem pomyślała o nim .. niestety nie zdążyła powiedzieć cię kocham ostatni raz.On teraz płacze maczając dłonie we krwi , wie że już jej nie zobaczy choć kocha tak mocno.
|
Dodaj komentarz
