|
scena jak z najgorszego dramatu.Spotkali sie zupełnie przypadkiem,szli w tą samą stronę.On z tyłu,ona z przodu.Teoretycznie byli sobie obojętni,starali sie nie pamiętać tych 2 lat które tak często wspominali.Na jego widok dostała skurczu wszystkich mięśni,w głowie miała tylko szum a ręce jej się trzęsły.Pamiętała,że nie cały miesiąc wczesniej wykrzyczała mu że nie chce go znać,co wcale nie bylo prawdą,lecz liczyła że nie pozwoli jej odejść.Usłyszała kroki,coraz bliżej.On wyminął ją, z grobową miną,smutkiem w oczach rzucił ''cześć'' i odszedł.Ona stanęła wryta,zaczęła się śmiać ironicznym śmiechem,ale momentalnie śmiech przerodził się w rozpaczliwy płacz. On był już daleko przed nią,lecz zatrzymał sie na moście na którym właśnie się poznali,tam gdzie tak bardzo ją przepraszał i obiecywał że będzie na zawsze. Stanął,ściągnął koszulke,pochylił głowe nieruchomo patrzył w wode,lecz momentalnie szybkim tempem ruszył dalej w kierunku domu.Tak bardzo nie chciała,żeby to sie tak skończyło.
|
Dodaj komentarz
