Zasypiam z uśmiechem na ustach, I budzę sie cała w skowronakch, Zdjecia tak czule mrugają, I słońce tak pięknie spoglada. A wszystko to dzięki osobie, Co życie me zmiena powoli, Już jestem Twoja – nie swoja, I serce tak jakoś mniej boli. W lustrze też inna dziewczyna, Z promiennym uśmiechem na twarzy, Czesze swe włosy powoli, A miłość od środka ją parzy. Lecz ból to przecież tak słodki, Co pcha ją codzień do ludzi, Z uśmiechem mija przechodniów, I życie się znowu w niej budzi...

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!