|
kiedy miałam kilka lat, myślałam, że zostałam sama na tym świecie siedząc w swoim pokoju, gdy drzwi były zamknięte. wtedy krzyczałam na cały głos, waląc stopami w ścianę. potem nauczyłam się, że świat jest niczym bez nas, zupełnie niepotrzebnym wymiarem, gdybyśmy nie istnieli. bo po chuj komuś stanik, jak nie ma biustu? / fasion
|
Dodaj komentarz
