[cz.2] żyjemy w XXI wieku,mamy lekarstwa na różne choroby i tak dalej,ale nie mamy tego co najistotniejsze w życiu codziennym. nie potrafimy sami sobie pomóc,nie umiemy pomóc sobie w cierpieniu,czy bólu,albo nawet w tak banalnej rzeczy jak porażka. ja do niczego nie zmierzam w tym momencie. albo i owszem zmierzam,zmierzam do zrozumienia siebie samej,zrozumienia powodu moich rozterek w pewnych aspektach życiowych. Istota człowieka nie jest błądzić,dziś to wiem lecz odnalezienie właściwej drogi.to jest tą istota. lecz najpierw musimy rozważyć czemu błądzimy i co robimy źle inaczej nie znajdziemy tej "naszej" właściwej ścieżki. owszem zabłądziłam,nie potrafie się odnaleźć,bo nie potrafie nie myśleć o rzeczach za którymi tęsknie. nigdy nie będę umiała przestać tęsknić za tym co kochałam..Moge zmienić trasę,co nie oznacza,że zdobędę to czego tak pragnę-utraty wspomnień,tych dobrych wspomnień,które zamiast cieszyć bolą. /nocalkiemspoko

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!