|
Czułam jak paży mnie twój dotyk, jak onieśmiela twe spojrzenie. Nie mogłam oddychać gdy mnie przytulałeś, a gdy puszczałeś umierałam z braku ciebie. Idąc z tobą za rękę miałam u stóp cały świat. Wiedziałam że dajesz mi szczęście, zarazem zadawając ten ogromny ból i strach. Wiedziałam że w końcu nadejdzie ten dzień i skończy się wszystko. Znikniesz, a z tobą twój dotyk i zapach. A gdy już cię nie było moim ukojeniem były łzy wylane na twoje zdjęcie. Wreszcie gdy o tobie zapomniałam i zaczęłam żyć od nowa, znowu sie pojawiłeś ale już jako inny człowiek. Jako mała istota która rosła we mnie przez 9 miesięcy. Która istniała dzięki tobie. I wtedy zrozumiałam że nie mogę o tobie zapominać. Bo zadając mi ból obdażyłeś mnie wielkim szczęściem.
|
Dodaj komentarz
