Upa­dałam i się ra­niłam, usiadłam na ław­ce, płakałam tak długo, że za­pom­niałam dlacze­go. W pew­nym mo­men­cie się obudziłam i z trzęsący­mi się ko­lana­mi pos­ta­nowiłam nau­czyć się chodzić na no­wo choćbym miała zed­rzeć ko­lana do kości.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!