|
Kolejna noc. Patrzę w niebo. Uśmiecham się, bo widzę gwiazdy, których wczoraj nie było. Jednak jestem smutna, przeraźliwie smutna, wręcz zrozpaczona. Nie umiem tego opisać dosadnie.
Kieruję wzrok w stronę Księżyca. Patrzę na niego co noc. Za każdym razem jest inny, coraz piękniejszy.
Okno otwarte na oścież, w pokoju jest chłodno. Ale chcę czuć ten chłód. Wciąż mam nadzieję, że przyjdziesz do mnie i przytulisz mnie, bym już nie trzęsła się z zimna. Tak, jak robiłeś to zawsze. Razem patrzyliśmy w gwiazdy. Teraz robię to sama, ale wierzę, że tam, gdzie w tym momencie jesteś, z kimkolwiek jesteś, robisz to jeszcze czasem. Pewnie nie myślisz już o mnie, chociaż nigdy nie chciałam, byś o mnie zapomniał. Jesteś z kimś innym, szczęśliwy, tak, jak kiedyś ze mną.
|
Dodaj komentarz
