|
Nie boję się tego, że kiedyś uda mi się zapomnieć. Że nadejdzie dzień, w którym każde wspomnienie się ulotni. Że będę potrafiła normalnie funkcjonować. Że nie będę rozwalać już pięści o ściny w pokoju, albo łykać masę przeróżnych tabletek na uspokojenie. Że czując Twój zapach przejdę obojętnie, albo zwyczajnie się uśmiechnę. Boję się, że za kilka lat usiądzie obok mnie moja mała córeczka i powie: 'mamo, opowiedz mi o swojej pierwszej, wielkiej miłości'. [ yezoo ]
|
Dodaj komentarz
