Żyjemy. Myślimy że jesteśmy szczęśliwi, wyrzucamy strach z naszych myśli, zaczynamy marzyć, zaczynamy żyć w złudnym świecie, a tymczasem prawda jest inna, wciąż czujemy strach i ból, nie jesteśmy szczęśliwi ani obojętni po prostu jesteśmy. Próbujemy zapomnieć o wszystkim tym co sprawia że jesteśmy przygnębieni. Zapominamy się, że przez to tracimy przyjaciół, rodzinę i na samym końcu siebie. Zapominamy, że należy mówić o uczuciach. /pojebanezycie
|