|
całe dnie nieprzytomna, czekając na znak życia obsesyjnie szuka kontrastów.gdy zachodzi słońce próbuje sobie wyobrazić jak to było gdy głaskał ją po włosach i przeciągał się leniwie. potem zapomina jak wygląda jego twarz, pamięta tylko, że ma szorstki zarost i bardzo ciemne oczy. została jej tylko blizna na udzie i niepewność, której nie jest nawet pewna jak kiedyś gdy wszystko było na tak lub nie. czarne lub białe, było a może nie było tego wcale. teraz tylko uczucie jakby był od zawsze albo nie było go nigdy.
on na pewno pije i pali. pije, pali i pracuje. a potem patrzy na telefon i nie ma siły nacisnąć zielonej słuchawki. wszędzie palą się czerwone światła. potem przypomina sobie ten fiolet, ten zapach, ten ruch i pieką go oczy. oczy pieką przecież z różnych powodów.
alergia na wspomnienia wycisnęła z niego wszystkie łzy.
|
Dodaj komentarz
