|
wczoraj o 12:20:00 oficjalnie rozpoczęłam feeeerie ! nie cieszę znowu tak bardzo, bo wiem, że nie będę go już widywała na szkolnym korytarzu. pomału to się już przeradza w jakąś obsesję. gdyby on wiedział jak często o nim myśle, prawdopodomnie uznał by mnie za jakąś wariatkę. a może faktycznie jestem ? każdy ma w sobie trochę z psychopaty. czasami wydaje mi sie, że jestem z zupełnie innej planety i nie pasuję do tego świata. jakas cholerna pomyłka życiowa. wracając do niego. wiem, że bd tęsknić. ale jak można się przywiązywać do kogoś, kto nawet nie zna twojego imienia ? i to też jest chore. Czekam aż sie pojawi w polu mojego widzenia, a gdy tylko zobaczę go kącikiem oka, udaję że go nie widzę. . udaje, ze mi nie zalezy. a tak naprawde nie jest. on nawet nie wie, jak wiele znaczy dla mnie sam jego widok.
|
Dodaj komentarz
