|
nie chcę już umierać,kiedy on idzie w inną stronę,w stronę daleką ode mnie i mojej duszy.nie potrafię oddychać,gdy nie mam z kim rozmawiać o marzeniach,dreszczach i następnych walentynkach przy zimnej herbacie z jeszcze bardziej lodowatym sercem w środku.kiedyś wrócił i zapytał co wtedy czułam.przyszedł od niej i bezczelnie,prosto w twarz zapytał co czułam,gdy go nie było.miałam mu opowiedzieć o dniach i nocach,których nie chcę pamiętać,a o których nie mogę zapomnieć. on uwielbia,gdy nie ma we mnie ani skrawka radości,czy szczęścia.gdy umieram z tęsknoty i płaczę, zwijam się z bólu w kłębek każdej nocy bez niego.czasem sam już nie wiem za czym tęsknie najbardziej i czy chcę przytulać go późnymi wieczorami pod niebem.nie znam swoich oczu i wspomnień,które tworzyłam tak długo.mogłabym być,chcę być,ale tylko z nim,pomimo wszystko./podobnopopierdolony
|
Dodaj komentarz
