|
Ej ale to jest dziwne… moje życia było poukładane i proste dopóki nie spotkałam Ciebie. Właśnie ty wywróciłeś mój świat o 180’ a teraz odchodzisz jakby nigdy nic… Jeśli właśnie tak chcesz to ok, ale zabierz ze sobą te pieprzone wspomnienia! Odejdź droga wolna, ale pod jednym warunkiem: zrób tak żebym o Tobie zapomniała, żebym nie pamiętała, że w ogóle się spotkaliśmy! Niemożliwe? Tak wiem, tak samo jak niemożliwe jest przestać kochać! I wiesz co, tu wcale nie chodzi o poczucie własności, o szpan przed znajomymi, o zmianę statusu na facebooku. To znacznie więcej… To poczucie bezpieczeństwa i to cholerne uczucie, uczucie miłości bez którego nie da się żyć!!! Przyjaźń? Nie! Tak się nie da… bo z przyjaciela nie chcę pocałować i rzucić mu się wramiona! Miłosć tylko to mnie interesuje! A wiesz co teraz robię? Rysuję te cholerne serduszka, a w nich wpisuję Twoje imię… Myśl co chcesz, nigdy nie mówiłam, że jestem normalna! Teraz do mojej listy uzależnień mogę dopisać Twoje imię:(
|
Dodaj komentarz
