|
dwa: diamentowe serce nigdy nie cierpi, a drewniane jest szczególnie wrażliwe. jak ktoś ma ochotę umartwiać się przez resztę swojego żywota, powinien zakupić drewniane. zadziwiające, że jest dwa razy droższe od diamentowego kuzyna... inne serca są używane. oddano je w komis, bo wymienione zostały na nowe. kurzą się serca pęknięte i porysowane w sercowych antykwariatach, jak stare książki. niedługo i je ogarnie proces niszczenia, bo przecież vat. nie można ich podarować, chyba, że otworzą jakieś muzeum. Muzeum Serc Złamanych, Muzeum Serc Kamiennych – nie, raczej popytu by takie przedsięwzięcie nie miało. bo rynek przesycony, a ekonomia nie rokuje. bo stopa życia się podnosi, ale zarobki zamarły w bezruchu i tak stoją niewzruszone faktem, że człowiek czasem potrzebuje się ukulturalnić. dlatego ludzie biorą serca na raty, potem ich nie spłacają w terminie, a jeszcze później dopada ich windykacja i już nic im po nowym sercu, które dopada znerwicowanie. / ithillien.
|
Dodaj komentarz
