|
Pamiętam, pamiętam dobrze ją, jak weszła przez zamknięte drzwi, nie mogłem w to uwierzyć, lecz Ty wiedziałaś już, że to śmierć odwiedziła nasz dom. I krzyczałem: "Nie zabieraj jej, zostaw małą, zostaw proszę Cię!". Ale ona tylko uśmiechnęła się, mówiąc: "Ma już tylko mnie"...
|
Dodaj komentarz
