|
Misteczko zwane Gimnest. Zwykła mieścina, ludzie na co dzień robią różne normalne rzeczy, piorą, prasują, gotują, nic niezwykłego. Jednak w tej wiosce jest pewna chata porośnięta mchem, głęboko w lesie na uboczu, sprawiająca wrażenie jakby wyrastającej z wielkiego drzewa Dębowego, jedynego drzewa dębowego w lesie na świecie, chata człowieka o imieniu Eksim. Eksim był to starzec, brodaty z nosem większym niż pionek w szachach, zajmował się znachorstwem, tworzył różne eliksiry, to młodości, to wiecznego zdrowia, szczęścia i czego sobie można tylko zapragnąć. Jego eliksiry, były spełnieniem marzeń każdego chłopa, kobiety i dziecka mieszkającego w wiosce. Był to zaprawdę tajemniczy człowiek, tajemnic miał więcej niż rycerz królewski odwagi, mówiono, że zabił swoją żonę, która w rzeczywistości zginęła z rąk generała oddziałów szturmowych państwa. Inni zaś powiadali, że umiał on siłą swojego wzroku przenosić stół, krzesło, piec i inne twory co w niektórych kręgach dało mu łatkę szaleńca.cz.1
|
Dodaj komentarz
