- ale daj mi dokończyć - powiedział ze spokojem, wycierając mi kapiącą łzę. - kochanie, kocham cię, dlatego nie chcę, byś była ze mną jeśli tego nie chcesz, byś była ze mną z przymusu. Możesz ze mną zerwać, będzie mi ciężko, ale poradzę sobie. Chcę twojego szczęścia i życzę ci takiego chłopaka, który będzie cię kochał tak jak ja, bądź z kim chcesz, każdy oby tylko nie tamten. Przecież tak bardzo cię skrzywdził.. - Nie mów tak, on to rozdział zamknięty, teraz jesteś ty, teraz to ty jesteś ważny, rozumiesz? - rozumiem - powiedział obejmując mnie i całując w czoło. - teraz chodz, bo zmarzłaś. - dziękuję że jesteś- powiedziałam dając mu buziaka w policzek. - nie dziękuj, to ja powinienem dziękować, że mam kogoś takiego jak ty. - i znowu mnie pocałował. Padał śnieg, a my staliśmy tak na środku parku, całując się dłuższy czas, nie przejmując się przechodniami, którzy gapili się jak na jakiś wariatów. [cz.4.] / lubietwojzapach

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!