|
Wracałam z przyjaciółkami z dworca. Głupia sytuacja, nerwy, odzywający się nałóg i brak kasy. Los chciał jednak byśmy ich spotkały, zaczepiły i zatrzymały się przy tej cholernej ławeczce na pare..godzin. Roześmiane mordy, darmowy alkohol, szlugi, a w głowie niepokój, spowodowany kłótnią z nim. Chciałam zrobić mu na złość i udałam się z nowo poznanym facetem w całkiem odludne miejsce. Bałam się? Ani trochę, liczyła się tylko zemsta. Jednak..Wszystko poszło zupełnie w inną stronę. Zaczęła się szczera rozmowa. Opowiadałam mu jak to moja miłość wbiła mi pierdolony nóż w plecy. Potem okazało się, że on też wiele przeszedł. Nie spodziewałam się, iż mogę wygadać się tak komuś zupełnie obcemu. Teraz? Teraz chciałabym mu podziękować, ale nie mam odwagi, po tym jak po kilku dniach zamilkł totalnie.
|
Dodaj komentarz
