|
cz.3 Sala się smiała. Wierka patrzyła z ironicznym uśmiechem na już byłą przyjaciółkę. "Ale, ale moi drodzy, to jeszcze nic. smiała się. posłuchajcie dalej.." przewróciła parę kartertek. " Kochany pamiętniku, już tylko tobie mogę wyjawić prawdę, czuję się podle okłamując Wierkę. ale nie mogę jej tego powiedzieć.. Ona i Bartek są już parą.! To straszne.. Bardzo mnie to boli. moje serce zostało rozdarte. dlaczego muszę być taka brzydka a ona taka śliczna.? może gdybym była ładniejsza to teraz on byłby mój?" hahaha- Wiera drwiła z przyjaciółki. " Aska, nie nie porównuj się do mnie, myslisz że kim ty jesteś.? kochasz mojego faceta. hahaha kobieto. pojebalo Cię rózno.." Wszyscy drwili z biedniej Asi, wybuchła płaczem i wybiegła. nie wiedziała co ma z sobą zrobić. nie mogła już zyć gdy wiedziała że jest teraz pośmiewiskiem całej okolicy.Że jej najlepsza przyjaciółka ją tak wystawiła. chciała umrzeć.Biegła tam gdzie pierwszy raz zobaczyła Bartka, gdy dotarła na wiadukt wyszła za barierkę.
|
Dodaj komentarz
