|
Jestem osamotnionym statkiem dryfującym po nieznanym oceanie. Jestem jak opuszczony pustelnik, który dryfuje po morzu łez, jak spadający liść jesienią, którego zabiera wiatr w nieznane, jak kulka śniegu rozpadająca się przy silnym uderzeniu. Jestem jak nicość.
|
Dodaj komentarz
