|
Siedziałam w jakimś opuszczonym budynku. Myślałam nad tym co dzisiaj zostało wypowiedziane z moich ust. Wyraz twarzy mojej mamy do tej pory widnieje mi przed oczami. Wstydze jej się teraz spojrzeć w oczy. Życie nauczyło mnie by być wredną damą bez uczuć. Ale nie zrozumiałam zbyt dobrze. Życie nauczyło mnie by być wrednym dla wszystkich byle nie dla rodziny. ~ neesquik
|
Dodaj komentarz
