|
Znali się od małolata, on ciągle za nią latał. Żywiła go uczuciem, lecz nie trawił go jej tata. Niedostępna jak śnieg tego lata. Padał deszcz, gdy kłamała, że kocha go jak brata. Niespełniona miłość w jego oczach do niej. Słona przelana kropla pocałunkiem dla jej dłoni. Zrozumiała, że nie umie się już bronić. Oddali się sobie pośród suchej trawy woni. Kogo ta miłość obchodzi? Tylko Ciebie i mnie - nuciła pod nosem pakując walizkę. On czekał już na dworcu w jedną stronę bilet. Bo za chwile uciekną stąd jak najdalej byle. On nie miał nic, ona zostawiła wszystko w tyle. Czekała na te chwile słodkie jak daktyle. Zakochani aż po kres, powiedz czy już wiesz kogo ta miłość zabije? / part 1.
|
Dodaj komentarz
