|
[cz.1] Wracała z malowania, mała akcja, niewielka wrzuta na ścianie jakiegoś opuszczonego budynku. Zbliżał się wieczór. Szła, słuchając muzyki kiedy nagle poczuła wibracje telefonu. Dzwoniła Ona. - Tak ? - Co robisz ? - usłyszała smutny głos dziewczyny. - Wracam z bombing'u, a co jest? . Jesteś jakaś smutna. Zaraz będę przechodzić koło Twojego bloku. Ubierz się ciepło i zjedź, jeżeli chcesz - Ok, zaraz będę. Czekała na Nią pod klatką, trzymając w ręku jasno zieloną puche Montany. Na szyi miała zawieszoną bandanę. Nagle otworzyły się drzwi klatki. Wyszła Ona. Wyglądała jak zwykle pięknie. Gdy ją ujrzała poczuła szybsze bicie serca- Zabieram Cię na długi spacer, co Ty na to ? - zapytała. - Z chęcią - odpowiedziała. Chodziły przez dłuższy czas, gdy zatrzymały się przy ławce, gdzie rosły róże. Dziewczyna zerwała jedną i trzymając ją w ręku usłyszała - Nie sądzisz, że róże są takie "pospolite" ?. To najprostszy prezent i najpopularniejszy kwiat. - Nie lubisz ich? . - zapytała.
|
Dodaj komentarz
