|
W nocy spać nie mogła,
zatem garść tabletek wciagła.
Gdy nadszedł ranek nie można było jej dobudzić.
Karetkę wezwano...
Nie mogła tak dłużej tego ciągnąć.
Może na zewnątrz była spokojna
i przez wszystkich kochana
zaś jej dusza umierała.
Prosili, krzyczeli, aby została,
Odeszła tam, gdzie nie ma
bólu, złości...
By najmniej tak jej się wydawało.
Okazało się inaczej
więcej bólu było,
czuła jak jej serce coś rozrywa.
Widziała już światło w tunelu
ale coś ją w drugą stronę pchnęło.
Poczuła straszny ból,
bo ujrzała swoich bliskich tam.
Chciała z nimi zostać
lecz nie teraz, nie nadszedł jej czas.
Otworzyła oczy i widok ją zaskoczył,
zapłakane oczy krzyczały do niej:
"Zostań z nami!"
Nie możesz nam tego zrobić,
Prosimy zostań z nami,
Kochamy Cię!
Jej serce jest tak wielkie,
Że pomieści każdą miłość.
I zniesie każdą udrękę.
Każde złe spojrzenie.
i spełni każdego marzenie.
Lecz nie swoje...
Takie jest zakończenie
|
Dodaj komentarz
