|
Mira biegła przed siebie! Chciała uciec stamtąd i być jak najdalej! Oczy błękitne jak niebo bezchmurne łzawiły. Niebo płakało. Jej biała sukienka w kwiatki powiewała. Ogniste włosy, długie jak grube nicie zasłaniały jej oczy. Nic już nie widziała, ale biegła! Biegła z całych sił potrącając przechodniów! Upadła. Można było poczuć zapach krwi. Wstała. Pobiegła dalej. ♥ bells_ta_nienormalna
|
Dodaj komentarz
