|
go ona podeszła do niego, dotknęła jego zlodowaciałych rąk, w które wplątany był różaniec. nachyliła się pocałowała go, a jej łzy zleciały na jego twarz. po naszych twarzach płynęły strumienie łez. nikt nie podejrzewał, że koniec tak szybko nadejdzie. patrząc na twarz kuzyna po której spływały łzy, nie mogłam się powstrzymać i zaczęłam płakać bez opanowania. czujemy wielki żal. gdy patrzyłam na babcie i całą reszte serce mi pękało. zimne powietrze osuszało nasze niewinne łzy. ten żal który się czuło kiedy się do niego podeszło i złapało go za te lodowate ręce i spojrzało na jego siną twarz łzy same leciały. ; ( [*] widząc go leżącego tam i tak nie potrafiłam uwierzyć, że to już koniec, że go już nie będzie z nami na święta, już nigdy. ; (
|
Dodaj komentarz
