|
szłam ze słuchawkami w uszach. nagle ktoś mnie zaczepił. 'poczekaj, możemy pogadać?' - zapytał. 'znowu Ty? wyjaśniliśmy sobie wszystko w szkole. elo' - powiedziałam i ponownie włożyłam słuchawki w uszy. jednak poczułam, że ktoś ciągnie mnie za rękę. poszłam za nim. doszliśmy na boisko i usiedliśmy. 'to słucham' - powiedziałam ironicznie. 'przepraszam. przepraszam za to, że spierdoliłem Ci życie' - powiedział, a ja pierwszy raz zobaczyłam w jego oczach łzy. 'spoko' - rzuciłam i już chciałam odejść, kiedy zobaczyłam, że płacze. 'przepraszam kurwa, ale błagam powiedz, że kiedyś mnie kochałaś. tak mocno jak jego. on jest szczęściarzem' - wyszeptał. przytuliłam go, ponieważ zrobiło mi się go żal. 'kochałam, kiedyś. ale czy tak bardzo? on daje mi szczęście, ty mogłeś być na jego miejscu, przykro mi' - powiedziałam i odeszłam zostawiając go samego. | simplyforget
|
Dodaj komentarz
