|
-jesteś cała przemoknięta!-krzyknął, widząc ją w progu mieszkania.-rozbieraj się, natychmiast!-nie tak szybko, kochanie.-powiedziała,drwiąco.-zrzucaj to mokre ubranie, ja nie żartuję. przecież się przeziębisz.-powiedział z troską w oczach. rozebrała się do naga, a później niechlujnie zarzuciła na siebie, za duży sweter.-wyglądam jak własna babcia, powiedziała, siadając w fotelu.- ubię dojrzałe kobiety.-zażartował, podając jej ręcznik. wycierała swoje miedziane włosy. klęknął przed nią.-co Ty wyprawiasz?-zapytała. masz takie zmarznięte stopy.chcesz zachorować?-spytał,ubierając na jej nogi wielkie,pluszowe kapcie.-nienawidzę kiedy się tak obsesyjnie o mnie troszczysz.zdenerwowany,podniósł ją,przerzucił sobie przez ramię i wystawił za drzwi.-co Ty wyprawiasz?!-spytała.-musisz się rozchorować. -że co?!-dopiero, gdy będziesz chora,a ja będę mógł siedzieć przy Tobie przez 24/h podając Ci syrop,zobaczysz co to troska.-oszalałeś -nie.zwyczajnie lubię Cie irytować, Kochanie. // Revior
|
Dodaj komentarz
