|
To smutne, że dopiero dziś zorientowałam się jak bardzo kocham swoje życie i wszystko to co mnie otacza. To smutne, bo do tej pory nie zauważałam tego, że za nic w świecie nie oddałabym nikomu moich przyjaciół, którzy są ze mną mimo moich zmiennych nastrojów i mimo tego, że czasami bywam dla nich na prawdę okropna, moich rodziców, z którymi często się kłócę, moich kochanych zwierząt, a za moje kochane łóżko z baldachimem i milionem poduszek mogłabym oddać życie. To smutne, ale dopiero teraz zauważyłam, że kocham swoje życie w najmniejszym calu, w każdej sekundzie, nawet kiedy płaczę i stwierdzam, że mogłabym umrzeć w moim pokoju pokrytym na ścianach farbą w kolorze pudrowego różu, z zamkniętymi drzwiami, na których wisi milion plakatów, na moim łóżku, przytulona do pluszowego misia, z moim ukochanym czarnym kotem obok, psem w nogach i telefonem w ręku rozmawiając z najlepszą przyjaciółką.. /lolaa_
|
Dodaj komentarz
