|
Zazdrościła Mu. Zazdrościła Mu tego, że On potrafił być obojętny. Obojętny wobec niej, a ona nie, nie potrafiła. Była zbyt słaba. Pomimo tego, że On odszedł, nie chciała o Nim zapomnieć, nie potrafiła wyobrazić sobie dalszego ciągu życia. Życia bez Niego. Wszędzie, gdzie nie spojrzała, widziała Jego twarz. Jej podświadomość nie pozwalała dopuścić jej do myśli, że Jego już nie ma. Wszędzie, gdzie spogląda, widzi Jego, chociaż tego nie chce. Nawet nocami nie potrafiła odpocząć od myśli o Nim, szczególnie wtedy. Pojawiasz się nocami i dniami, nie dajesz jej spokoju. Widziała wtedy Jego oczy, od których tak bardzo była uzależniona, Jego uśmiech, magiczny uśmiech. Ten, który odganiał dla niej wszystkie chmury z nieba. Myślała o tym, czy myśli o niej, tak jak ona. Był, jest i będzie w każdej sekundzie jej życia. Czy to na sprawdzianie z matmy, czy to na piwie z kumplami- zawsze i wszędzie. Jego widok, twarz. Najbardziej przerażająca wizja dla niej. cz 1
|
Dodaj komentarz
