|
Jak byłam mała to miłość znaczyła dla mnie tyle,co gdzieś znaleziona stokrotka, która potem zwiędła, prawie nic.Miłość to była mama i tata, Ken i Barbie, książę i królewna. Kiedy ktoś się całował,robiłam śmieszną minkę, mówiłam "fuuj" i odwracałam głowę.Nie śniłam o niej, nawet nie myślałam.Nie chciałam, żeby jakiś chłopak mnie przytulał. Ważniejsze było układanie mebli w domku dla lalek i skakanie po kałużach..teraz wszystko się zmieniło.Kiedyś, nigdy nie oddałabym lizaka za spędzenie z Tobą czasu. Teraz,za 5 minut przy Tobie oddałabym cały świat.
Tak cudownie jest, gdy umie się sobie wyobrażać różne rzeczy.Mogę udawać, że jestem kimś zupełnie innym. Kimś, kim chciałabym być.Potrafię na chwilę przymknąć oczy i wyobrazić sobie wszystko-, co mówię, co robię, w co jestem ubrana, jak gestykuluję.Potrafię wymyślić mnóstwo sytuacji,w których to ja jestem gwiazdą.I przez te kilka minut, kiedy to sobie wyobrażam,całkowicie się wczuwam i absolutnie w to wierzę. A to wszystko przez jedną osobę.
|
Dodaj komentarz
