|
Wymierzam silne ciosy trzymając go za włosy, kiedy jedyne co czuję w powietrzu to krew, z nerwów sprawdzam stan jego pulsu, bije. Nagle odzywa się nic nie podejrzewający i szuka przyjaciela, z przerażeniem w głosie mówi coraz głośniej jego imię - Ja jak psychopatka wtedy odczuwam radość i satysfakcje. Kiedy on przeszedł jakiś metr od bramy, w ktorej jestem, wychylam się z jednym butem mojej ulubionej pary szpilek w ręce. Ogłuszam go zewnętrzną częścią obcasa, wtedy tak subtelnie opada na podłogę, rozbieram go, najpierw koszulę, później rozpinam jeansy, wyciągam parę nożyczek z torebki, obcinam mu irokeza - tak jak chciałam wyszło okropnie, siadam na jego klatce piersiowej i wierzchem dłoni obijam mu policzki, kiedy to nie daje szczęścia zaciskam dłoń w pięść i powtarzam to jeszcze raz. Jako trofeum zabieram garść ich włosów. krew z rąk ścieram o koszulę byłej miłości, siadam na przeciwko nich, odpalam fajka z jego spodni i czekam, aż będzie wiarygodne, że ich znalazłam [cz. 2]
|
Dodaj komentarz
