|
#2 Siedzieli w dużej sali, w której mimo ogromnych okien panował półmrok, uśmiechnął się do niej - chyba to zmobilizowało ich do rozpoczęcia rozmowy, stanowiącej mało ważny element dnia .. jednak jej serce coraz bardziej się od niego uzależniało, czuła to każdą częścią ciała. Przysunął się bliżej mówiąc: już nie wiele mi zostało, niebawem odchodzę.. Spojrzała mu w oczy, nie wiedząc jak ma to rozumieć. Odchodzi? Jak to ? - myśli nie dawały jej spokoju. Oparła się o jego ramię, złapała za rękę i z wiarą w głosie szepnęła mu do ucha : nie odejdziesz, nie możesz, jesteś mi potrzebny - obiecaj mi to ! Łzy napłynęły obojgu do oczu. To był moment zatarcia granicy dwóch światów.
|
Dodaj komentarz
