|
-I znów się spotykamy - rzekł ze stoickim spokojem patrząc mi prosto w oczy. W jego spojrzeniu, w przeciwieństwie do łagodnej barwy głosu, panował pewnego rodzaju chaos, szaleństwo, iskierki tańczące w zimnym błękicie. Sprawiał wrażenie zadowolonego ze spotkania.
|
Dodaj komentarz
