|
' Nie potrafię, rozumiesz? Nie potrafię Ci dać tej jebanej szansy.' Powiedziałam ze łzami w oczach. ' Słońce. Proszę.' Złapał mnie za ręce i spojrzał głęboko w oczy. ' Nie mogę, zrozum. Nie potrafię, mam taką blokadę, rozumiesz? Boję się, że znowu mnie zostawisz dla jakieś innej.' Po policzkach leciały już niepohamowane łzy. ' Znasz prawdę, wiesz, jak było.' Wyrwałam ręce i otarłam kilka łez. ' Wiem, na prawdę wiem. Ale nie potrafię, zrozum.' Odwróciłam wzrok. ' To co ja mam zrobić bez Ciebie? ' Spojrzałam na Niego, a ten miał zaszklone oczy, jedna łza już spływała po jego policzku. Serce mnie zabolało, pomyślałam, że chociażby na siłę muszę dać mu tę szansę. ' Kurde, posłuchaj.' Zaczęłam. ' Nie, nie mów nic. Teraz wiem, jak Cię zabolało to, jak ja Ciebie zostawiłem.' Starłam kolejne łzy. ' Wybacz, boję się na razie.' Przytulił mnie do siebie, załamałam się. Nigdy nie chciałam, żeby ktoś mnie tak zranił, a ja sama to zrobiłam. Czułam, że ten uścisk był jednym z ostatnich.
|
Dodaj komentarz
