|
była jebanym tchórzem, nie potrafiła wrócić do domu. te ściany słyszały już za dużo, bała się ich. dostała telefon od matki "gdzie jesteś, ojciec źle się czuję, wszystko na mojej głowie" . świat zawirował. przecież obiecała mamie że już zawsze przy niej będzie. mimo tego stała w miejscu. nie potrafiła nawet patrzeć w kierunku domu. jej psychika rozpadała się na milion drobnych kawałków. w końcu zebrała siły, usiadła na ławeczce przed domem i płakała, na wejście do domu nie umiała się zdobyć. w mroku zobaczyła cień matki która stała przy oknie. nie widziała dobrze, bo był to środek nocy, ale zobaczyła łzę spadającą po policzku którą oświetlił księżyc. tak bardzo kochała mamę i tak trudno jej było się z nią dogadać. zbyt dużo mocnych słów i sytuacji zakończonych klęską.
|
Dodaj komentarz
