 |
leże , pisze , wciąż walczę , by znów przetrwać ta rundę. zegar tyka, tyk tyk regularnie co sekundę. oczy smutne, z pod powiek słone łzy kapią na usta. mokra poduszka, smutkiem wypełniona pustka. najchętniej to bym zabiła, tę panią z lustra. bo wiesz deszcz łez już zmęczył mnie a prawie szósta. nie mam już siły by czekać, bezczynnie w miejscu. lepiej smucić się i kochać, niż żyć bez miłości w szczęściu..< 3
|
Dodaj komentarz
