|
wcale nie zasługuję na to,co najlepsze. wcale nie jestem tak dobrym człowiekiem,by móc się tak nazywać. wcale nie jestem tak dojrzała,jak mogłoby się wydawać. owszem,wiele przeszłam. straciłam wiele osób,niektóre nieodwracalnie,na zawsze. i nie,nie mówię tu o jednym czy drugim chłopaku,przyjaciółce czy kumpeli z podwórka. oni jeszcze istnieją,zawsze miałam i mam możliwości do działania wobec nich. wobec Niego,już nie. odszedł jedenaście lat temu,ale Jego śmierć kształtuje mnie dopiero teraz. dopiero teraz czuję to wszystko z taką siłą. dopiero teraz rozumiem,co się tak NAPRAWDĘ stało. dopiero teraz wiem,ile można było wtedy zrobić,czemu zapobiec a do czego wcale nie dopuścić. jasne,czasu nie cofnę i owszem,bardzo to teraz przeżywam. jednak to nie oznacza,że zasługuję na całe dobro świata. jest wiele osób,które przeszły dużo więcej ode mnie,poradziły sobie lepiej lub wciąż sobie nie radzą. wiadome jest jedno : utraty cząstki życia nikt ani nic nam nie wynagrodzi. / dajmiskalpel
|
Dodaj komentarz
