|
`Nawet jeśli czasem trochę się skarżę -mówiło serce- to tylko dlatego, że jestem sercem ludzkim, a one są właśnie takie . Obawiają się sięgnąć po swoje najwyższe marzenia, ponieważ wydaje im się, że nie są ich godne, albo że nigdy im się to nie uda. My, serca, umieramy na samą myśl o miłościach, które przepadły na zawsze, o chwilach, które mogły być piękne, a nie były, o skarbach, które mogły być odkryte, ale pozostają na zawsze niewidoczne pod piaskiem . Gdy tak się dzieje, zawsze na koniec cierpimy straszliwe męki .
|
Dodaj komentarz
