Biorąc łyk gorącej kawy wspominam to, co było najpiękniejsze. Nie liczą się w tym momencie żadne złe i smutne chwili, których było na prawdę wiele. Zamykam oczy, zatracając się w smaku kawy i wspomnień. Uśmiecham się do samej siebie. Muszę uwierzyć w to, że tamte chwile wrócą, albo chociaż ich najpiękniejsza część, gdy razem z nim szłam za rękę, tonęliśmy w dźwięku swoich głosów i nie liczyło się nic innego.

E-mail:
Hasło:

zapamiętaj mnie

Nie masz u nas konta? Zarejestruj się!