|
usiadłam i płakałam . i to nie jest wstęp do kolejnej książki . ja płakałam po prostu , nie na cele autora . uświadomiłam sobie , że jestem tak bezgranicznie głupia , że sam fakt mojego istnienia już jest zaskakujący . gdy miałam szansę , to jej nie wykorzystałam . teraz , gdy tak bardzo go potrzebuję jest już za późno . i bzdury mówią ci , którzy twierdzą , że na nic nigdy nie jest za późno , bo ja wiem , że tak właśnie jest . i nie wrócą tego żadne czcze słowa . cholernie przykra sprawa . usiadłam i płakałam . może nie tyle nad sobą , ile z własnej bezsilności . bo to chyba właśnie bezsilność niszczy resztki nadziei . zostaje pustka , której już nie da się zapełnić . już nie .
|
Dodaj komentarz
