|
Był wieczór, a Ona siedziała na parapecie, z kubkiem gorącej herbaty, misiem, poduszką i kocykiem. Wyszukiwała tej gwiazdki, której powierzyła Jego i swoja miłość. Po policzkach spływały Jej łzy bólu, łzy złamanego serca... Chłopak... Bo któż inny mógł ją bardziej zranić, zabrać wszystkie marzenia, racjonalność i nadzieję na lepsze jutro. Nie potrafiła zasnąć bo o Nim myślała... A On miał na Nią wyjebane, miał wyjebane na Jej uczucia. Na łóżku przekręcała się z boku na bok, szukając sobie dogodnego miejsca, nie potrafiła się odkochać, nie potrafiła zapomnieć. Wkońcu zmęczona płaczem i bolem, zasneła. Lecz On nawet we śnie nie dawał Jej zpokoju. // dziewczynka_z_charakterkiem
|
Dodaj komentarz
